از ماست که بر ماست

برگرفته از شعر «در تواضع» بوستان سعدی. یکی‭ ‬بود،‭ ‬یکی‭ ‬نبود‭ ‬غیر‭ ‬از‭ ‬خدای‭ ‬مهربان‭ ‬هیچ‭ ‬کس‭ ‬نبود‭. ‬در‭ ‬روزگاران‭ ‬قدیم‭ ‬و‭ ‬در‭ ‬یک‭ ‬سرزمین‭ ‬دور،‭ ‬اربابی‭ ‬زندگی‭ ‬می‌کرد‭ ‬که‭ ‬خانه‌ای‭ ‬بزرگ‭ ‬در‭ ‬کوه‌پایه‭ ‬داشت‭ ‬و‭ ‬چندین‭ ‬خدمت‌کار‭ ‬که‭ ‬به‭ ‬او‭ ‬خدمت‭ ‬می‌کردند‭ ‬و‭ ‬کارهایش‭ ‬را‭ ‬انجام‭ ‬می‌دادند‭. ‬او‭ ‬نسبت‭ ‬به‭ ‬خدمت‌کارانش‭ ‬خیلی‭ ‬سخت‌گیر‭ ‬بود‭ ‬و‭ ‬باید‭ ‬کارها‭ ‬همان‌طور‭ ‬که‭ ‬می‌خواست‭ ‬انجام‭ ‬می‌شد‭. ‬ارباب‭ ‬در‭ ‬هفته‭ ‬دو‌‭ ‬روز‭ ‬برای‭ ‬شکار‭ ‬به‭ ‬صحرا‭ ‬یا‭ ‬جنگل‭ ‬می‌رفت‭...