جهانگیر قشقایی

"جهانگیرخان قشقایی" در سال 1243 هـ . ق هم‌زمان با شکل‌گیری اتحادیۀ قشقایی‌ها توسط جانی‌خان قشقایی، در ایل قشقایی و در طایفۀ دره‌شوری، تیرۀ جانبازلو از ساکنان وردشت سمیرم، متولد شد. وقتی چهارساله بود همراه ایل قشقایی به کرمان مهاجرت کرد، اما هنگام بازگشت به فارس، به منظور تحصیل در مکتب‌خانه در دهاقان ماندگار شد. در دوران نوجوانی، به شعر و موسیقی، که بسیار شیفتۀ آن بود، روی آورد. او سه‌تار می‌نواخت و آوازهای عاشیق‌های قشقایی را می‌خواند. در سال 1279 هـ . ق ایل قشقایی به آرامش، تنعم و رفاه اقتصادی می‌رسد. در این سال‌ها، جهانگیر به مطالعۀ علوم مرسوم نظیر ادبیات عربی، فارسی و ترکی می‌پردازد و در فنونی چون شعر و موسیقی چیره‌دست می‌شود اما او مدام در پی یافتن جایی دیگر بود، چون احساس می‌کرد ایل برایش کوچک است، به همین دلیل به اصفهان سفر کرد و وارد مدرسۀ صدر شد و به حلقۀ درس محمدرضا قمشه‌ای و آقامیرزا حسن نجفی پیوست و توانست در سال 1293 هـ . ق تدریس فلسفه، عرفان، حکمت و علوم دیگر را در مدرسۀ صدر آغاز کند. سرانجام جهانگیر خان قشقایی در سال 1328 هـ . ق یکشنبه شب در ماه مبارک رمضان وفات یافت و در گورستان تخت فولاد دفن شد. بعد از مرگ او و شاگردانش حکمت حوزۀ اصفهان رو به افول رفت. نگارنده در کتاب حاضر به بیان زندگی‌نامۀ این حکیم و شاعر اهل موسیقی پرداخته و وقایع مربوط به ایل قشقایی را نیز ضمن آن بیان کرده است.