علم در روم باستان

سرچشمه عام را بايد در کهن ترين تمدن هاي جهان جست و جو کرد. گرچه رومی ها خودشان کشف های اندکی داشتند اما انديشه های فرهنگ های ديگر را گسترش دادند تا نياز های خودشان را برآورده کنند. آن ها تاق را برای ساختن آبراه ها، پل ها و ساختمان های محکم به کار بردند. با اصلاح تقويم يونانی، تقويم جديدی پديد آوردند که به تقويم ميلادی امروز شباهت زيادی دارد. آن ها شيوه های جديدی برای کشاورزی، معدن کاوی و درمان بيماری ها پديد آوردند. اين دانش از نسلی به نسل ديگر رسيد و پس از صدها سال بر زندگی کنونی ما اثر گذاشت.