ماری کوری

ماری کوری زندگی خود را وقف علم کرد. او کوچک‌ترین فرزند خانواده‌ای بود که تحصیل و دانش را هدف زندگی خود می‌دانستند. او همیشه و با علاقه مطالعه می‌کرد، در بیست سالگی موفق شد دانشجو دانشگاه سوربن پاریس شود. او نخستین زنی بود که این موفقیت را به دست آورد. ماری کوری هنگام یافتن جایی برای پژوهش در باره خاصیت مغناطیس فلزها، با پیر کوری، دانشمند فیزیک و مدیر یک آزمایشگاه، آشنا شد و این آشنایی به ازدواج منجر گردید. ماری کوری برای پژوهش در بارۀ اثر اشعه اورانیوم، آزمایش‌های گوناگونی انجام داد تا سرانجام خاصیت رادیواکتیویته و دو عنصر پلونیوم و رادیم را کشف کرد. او در سال 1902 میلادی یک دهم گرم رادیوم خالص را از یک تن سنگ معدن برای اولین بار در تاریخ استخراج کرد و به علاوه، اولین فردی بود که جایزه نوبل را برای دو رشته علمی فیزیک و شیمی دریافت کرد. ماری پس از مرگ همسرش به جای او در دانشگاه سوربن پاریس تدریس می‌کرد. ماری در سال 1922 میلادی به عضویت آکادمی پزشکی فرانسه برگزیده شد و اولین زنی بود که عضو این آکادمی می‌شد.