مسخره ام نکن!

اسم من متفاوت است. من رنگ و وارنگم و پاهایم بزرگ‌اند. دوست دارم بستنی یخی موزی بخورم، آن‌هم وقتی روی کله‌ام ایستاده‌ام. دوستانم مرا مسخره می‌کنند و من هم حسابی دلخور می‌شوم. مادرم به من می‌گوید که دست انداختن دیگران درست نیست. من متوجه می‌شوم که خندیدن با دیگران خوب است ولی خندیدن به دیگران (دست انداختن دیگران) آن‌ها را می‌رنجاند. من یاد می‌گیرم که در مقابل این افراد چه رفتاری از خودم نشان دهم.