کوهستان سحرآمیز

محل داستان، دره ای است در کوهستان های آلپ و آسایشگاهی به نام «برگهف». کوه سحرآمیز سمبل مکانی است که جمعی بیمار مسلول از هرگوشة جهان به آنجا روی آورده اند تا به منظور معاینه چند روز در آنجا اقامت کنند، اما این آسایشگاه طوری است که هرکه پای به درون آن می نهد، دیگر مشتاق نیست از آن خارج شود. گویی این محیط کوهستانی افراد را سحر می کند. از دیدگاه بالاتری این استراحتگاه بزرگ، همان اروپای نیمة اول قرن بیستم است و بیماران آن مردم جنگ زده و سرگشتة این قاره. در کتابچة حاضر، ضمن معرفی و نقد این اثر، به شرح سرگذشت نویسندة آن نیز پرداخته شده است.